50. Extra muros zorg

Een arts werkt gedurende de meeste tijd van zijn of haar loopbaan als zelfstandige. Zij/hij is dus geen werknemer in de juridisch zin van de term. Hij of zij kan zijn tijd zelf indelen en heeft de vrijheid om verschillende activiteiten uit te oefenen. Het is dus onrechtmatig als ziekenhuizen in een contract met een ziekenhuisarts vastleggen dat hij of zij geen extra muros activiteiten mag hebben. Als een ziekenhuis deze voorwaarde aan een ziekenhuisarts wil opleggen, dan treedt het ziekenhuis als werkgever op en wordt de arts een bediende. Deze arts moet dan aanspraak kunnen maken op een salaris in functie van zijn competentie, verantwoordelijkheden, beschikbaarheid, et cetera.

De prospectieve financiering per pathologie kan als gevolg hebben dat specialisten geen privékabinetten meer mogen hebben. In de optiek van de pathologiefinanciering zouden artsen alleen nog zuivere honoraria ontvangen, met andere waarden  honoraria waar het gedeelte dat toelaat om de medische activiteit te financieren werd van geamputeerd. In de ziekenhuizen worden op de honoraria  afdrachten ingehouden voor de instandhouding van de medische activiteit. Als de artsen enkel nog zuivere honoraria zouden ontvangen, dan moeten er geen afdrachten meer zijn; dit deel zal automatisch voor rekening van het ziekenhuis zijn. Met dergelijk geamputeerde honoraria wordt het voor de arts onmogelijk om nog een zelfstandige activiteit in een privékabinet uit te oefenen want hij of zij zal dit niet meer kunnen financieren.

Deze evolutie is voor de BVAS onaanvaardbaar en ze zal dit met alle middelen bestrijden.

Het is belangrijk:

a. dat de arts die gekozen heeft om zijn volledige praktijk in het ziekenhuis uit te oefenen, al was het maar in theorie, een privépraktijk kan openen om niet helemaal in een zwaktepositie tegenover de ziekenhuisbeheerder te komen staan;

b. dat de arts kan kiezen voor een gemengde praktijk, verdeeld tussen het ziekenhuis en een privékabinet. In het kader van het zelfstandigenstatuut is het onaanvaardbaar zijn dat hem deze vrijheid zou worden ontnomen;

c. dat de arts die ervoor heeft gekozen om alleen in een privékabinet te werken dat kan blijven doen zonder afhankelijk te zijn van een ziekenhuis.

Men moet goed voor ogen houden dat de bedreiging niet alleen voortvloeit uit een pervers effect van de prospectieve financiering per pathologie, maar dat er een politieke wil is om de specialisten in de ziekenhuizen te isoleren en om van huisartsen zoneverantwoordelijken te maken in de ambulante sector.