VAS onderschrijft vragen van Vlaamse artsen in opleiding

In een persbericht roepen de Vlaamse artsen in opleiding en de Vlaamse Geneeskundestudenten zowel de Vlaamse meerderheidspartijen in de regering als de Planningscommissie Medisch Aanbod ter verantwoording. Ze dringen ook aan op een grotere transparantie over de interne werking van de Planningscommissie. Het Vlaams Artsensyndicaat (VAS) onderschrijft die vragen.

In Punt 5 van haar memorandum[1] voor de verkiezingen van 26 mei aanstaande stelt de koepelvereniging, de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS), heel duidelijk dat contingentering noodzakelijk blijft. Dit memorandum, gepubliceerd op 8 februari 2019, dringt aan op de invoering van een numerus fixus in het Franstalige landsgedeelte. Ik citeer:  

“5. Contingentering blijft noodzakelijk

BVAS vraagt het behoud van het huidige ingangsexamen voor artsen en tandartsen, georganiseerd door de Vlaamse Gemeenschap. Wij verwachten dat de volgende regering ook ernstig werk maakt van een oplossing voor het overtal aan Franstalige studenten in de opleiding geneeskunde. In 2018 slaagden er meer dan 1.000 kandidaten voor het Franstalig ingangsexamen geneeskunde, terwijl de federale quota maar recht geven op 505 plaatsen als arts. Een op de twee geslaagden in het ingangsexamen zal dus na zes jaar opleiding geen RIZIV-nummer kunnen bekomen.

Dat vooruitzicht voor de Franstalige geneeskundestudenten is voor BVAS onaanvaardbaar en onmenselijk. BVAS vraagt hernieuwde aandacht voor haar voorstel om voor deze cohorte Franstalige studenten een eenmalige numerus fixus te voorzien na de bachelorjaren, met passerelles naar een wetenschappelijke studierichting buiten de geneeskunde. Dat vermijdt drama's na zes jaar studie wegens geen RIZIV-nummer.

BVAS vraagt dat in de volgende legislatuur actie wordt ondernomen voor de cohorte 2019-2020. De Franstalige gemeenschap wordt gevraagd zich te engageren om vanaf 2019-2020 de federale quota te respecteren. Een ingangsexamen organiseren volstaat niet. Er is voor Franstalige geneeskundestudenten een numerus fixus nodig, zoals die ingevoerd is in de Vlaamse Gemeenschap.

Overigens, en de huidige wetgeving bepaalt het ook zo, moet de evaluatie van de noden op het vlak van het aantal artsen voortdurend verfijnd worden door de Planningscommissie.  Dat gebeurt in een dynamisch en evolutief proces dat de disciplines en de geografische zones preciseert waar een teveel of een tekort aan verstrekkers geraamd of vastgesteld wordt, bij voorkeur in samenwerking tussen federale en gefedereerde overheden.