Applaus van de bevolking, awoe van de Vlaamse overheid
Het begon met de aankondiging om de vestigingspremie voor jonge huisartsen af te schaffen. Een platte besparingsmaatregel op de kap van jonge huisartsen hoewel zij zich de voorbije maanden dubbel en dik hebben ingezet om de covid-19 crisis het hoofd te bieden: ze werden ingeschakeld in schakelzorgcentra, in triagecentra, deden extra shiften in de wachtposten…
Als dank: vestigingspremie in één haal en zonder degelijk overleg per 1 juli 2020 afgeschaft.
Voor de huisartsenkringen was het de voorbije maanden ook alle hens aan dek:
Het opstarten van de triagecentra, de schakelzorgcentra, de reorganisatie van de wachtposten…
Dit heeft een enorme workload met zich meegebracht om dit allemaal snel en degelijk op poten te kunnen zetten en te coördineren, taken die op de nek van de kringen en de huisartsen vielen en die ze zonder morren op zich hebben genomen.
Ontelbare huisartsen hebben hun praktijkwerking razendsnel helemaal moeten omgooien en deden en doen nog steeds shiften in de triagecentra en de schakelzorgcentra.
Als dank: trage uitbetaling van de honoraria voor de triagecentra, trage uitbetaling van de opstartvergoeding van de triagecentra, weigering om de dagen die de triagecentra al voor 23 maart 2020 open waren te vergoeden. Een deel van de triagecentra zijn voor de overheid blijkbaar te vroeg open gegaan. De covidcrisis wachtte nu eenmaal niet op de administratie om los te barsten. Tenslotte horen we dat er misschien gewoon helemaal geen uitbetaling komt van de honoraria voor de prestaties verleend in de schakelzorgcentra.
Ondanks het titanenwerk dat de huisartsenkringen de voorbije maanden geleverd hebben, zullen ze het in de toekomst met veel minder moeten stellen. In de algehele golf van besparingen van de Vlaamse overheid, wordt er immers ook bespaard op hun werkingen waardoor ze het met maar liefst 6% minder subsidies zullen moeten doen.
Het is niet voor allen kommer en kwel. De reeds goed gesubsidieerde zorgraden krijgen nog eens extra subsidies van de Vlaamse overheid maar wel zonder garantie van de invulling van de taken. Als de zorgraden het uiteindelijk niet aankunnen, zullen de huisartsen het wel overnemen zeker?
En dan staat diezelfde Overheid versteld dat huisarts een knelpuntberoep is.
Het wordt hoog tijd dat praktijk meer aandacht krijgt dan theorie en dat zorgverlenen beter betaald wordt dan vergaderen. Daar wil het Vlaams artsensyndicaat (VAS) zich, samen met zijn koepelorganisatie, de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) ten volle voor inzetten.
Dr. Sylvie Geurts, Bestuurster VAS
Dr. Marc Moens, Voorzitter VAS